Wydawca treści
Geocaching
Marzyliście w dzieciństwie o poszukiwaniu skarbów, niczym bohaterowie powieści Roberta L. Stevensona czy filmów o dzielnym Indianie Jonesie? Jeśli dodatkowo uważacie, że poszukiwanie może być ciekawsze niż sam skarb, to geocaching jest czymś dla was.
Geocaching powstał dokładnie 4 maja 2000 r. Amerykanin Dave Ulmer ukrył tego dnia w lesie wiadro wypełnione różnymi przedmiotami. Jego współrzędne podał na grupie dyskusyjnej użytkowników nawigacji satelitarnej GPS. Ci przez kolejne dni, z wykorzystaniem swoich odbiorników GPS, poszukiwali wiadra i dzielili się swoimi wrażeniami na grupie. Wkrótce w podobny sposób różne pojemniki zaczęli ukrywać inni entuzjaści technologii satelitarnego namierzania obiektów. Niedługo też po raz pierwszy użyto nazwy geocaching.
Wszystko to było możliwe dzięki odkodowaniu, wcześniej zakłócanego przez wojskowych, sygnału wysyłanego przez satelity do odbiorników GPS. System nawigacji satelitarnej GPS został bowiem stworzony przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. Nic zatem dziwnego, że początkowo miał służyć wyłącznie celom militarnym. Jednak po pomyłkowym zestrzeleniu w 1983 r. nad terytorium b. ZSRR koreańskiego samolotu pasażerskiego uznano, że GPS powinien zostać udostępniony także cywilom. Aż do 2000 r. dla zwykłych użytkowników pozostawał jednak właściwie bezużyteczny, bowiem tzw. degradacja sygnału, zapobiegliwie wprowadzona przez wojsko, ograniczała dokładność określania pozycji do 100 metrów. Po decyzji Billa Clintona o wyłączeniu zakłócania, dokładność systemu wzrosła do 4-12 metrów. Rozpoczęła się nowa era nie tylko dla turystów i podróżników, ale też w wielu innych dziedzinach życia. Szacuje się, że dziś już 6-7 proc. europejskiego PKB (produktu krajowego brutto) zależy od zastosowań nawigacji satelitarnej.
Na tropie przygody
Na czym dziś polega geocaching? Od czasów Dave'a Ulmera główna idea nie zmieniła się. To gra terenowa polegająca na poszukiwaniu, przede wszystkim z użyciem GPS, „skarbów" ukrytych przez jej innych uczestników. „Skarbami" są skrzynki - wodoszczelne pojemniki, zawierające drobne przedmioty oraz dziennik.
Jak zacząć zabawę w geocaching? Na początek musimy wybrać skrzynkę, której będziemy poszukiwać. Bazy skrzynek znajdziemy w serwisach internetowych, takich jak opencaching.pl czy geocaching.pl. Na początku warto wybrać skrzynkę tradycyjną (czyli taką, której położenie jest dokładnie określone) i o niezbyt wysokim poziomie zadań i trudności terenu (określane są one w pięciostopniowej skali). Jeśli wybierzemy skrzynkę, którą niedawno ktoś odnalazł, mamy większą szansę, że nie została jeszcze zniszczona. Warto więc sprawdzić w bazie ostatnie zapisy jej dotyczące.
Przed wyruszeniem na wyprawę, poza zanotowaniem wszystkich szczegółów dotyczących skrzynki, dobrze jest przejrzeć mapę, żeby zapoznać się z terenem. Na wyprawę warto wziąć łopatkę i rękawice, przydać może się też zestaw naprawczy, na wypadek, gdyby skrzynka była uszkodzona (torebki foliowe, ołówek, nowy dziennik), a także jakiś przedmiot na wymianę. Najważniejszym wyposażeniem będzie oczywiście GPS. Możemy kupić oddzielne urządzenie lub - wykorzystując moduł GPS w swoim smartfonie - zainstalować aplikację, która pokazuje nasze położenie, a nierzadko jest także od razu zintegrowana z bazą ukrytych skrzynek. W wyborze odpowiedniej opcji pomogą nam forumowicze w jednym z poświęconych geocachingowi serwisów internetowych.
Las pełen niespodzianek
W internetowych bazach można znaleźć coraz więcej skrzynek ukrywanych w lasach, również przez samych leśników. Jest to bowiem jeszcze jeden sposób na przyciągnięcie turystów do lasów i pokazanie ich piękna. Chcąc znaleźć w bazie takie skrzynki, najlepiej w wyszukiwarce jako ich właściciela, podać "nadleśnictwo". Można też o nie zapytać w siedzibie nadleśnictwa. Każde takie pytanie będzie zachętą dla leśników, by przygotować na swoim terenie tego typu atrakcje dla turystów.
Kilkanaście skrzynek w najciekawszych miejscach swoich lasów ukryli np. leśnicy z Nadleśnictwa Katowice (RDLP Katowice). Opis każdej z nich przybliża przy okazji historię miejsca. Reakcje internautów są entuzjastyczne. Wysoko poprzeczkę zawiesili pracownicy Nadleśnictwa Lidzbark (RDLP Olsztyn). Ich skrytki w formie wyrzeźbionego ptaka zostały umieszczone w koronach drzew, 12-20 metrów nad ziemią. Zdobycie wszystkich, czyli przejście trasy "Tylko dla orłów", to nie lada wyzwanie.
Skrzynka z zagadką
Podczas zabawy w geocaching w lesie trzeba pamiętać o jednej, bardzo ważnej sprawie. Skrzynek nie można zakopywać! Rozkopywanie gruntu, a nawet rozgarnianie ściółki to niszczenie lasów. Jest to wykroczenie karane grzywną. Właśnie ze względu na ochronę lasów, niektóre serwisy internetowe nie pozwalają w swoich bazach na rejestrację skrzynek zakopanych w lesie.
Zgodnie ze zwyczajem, znalazca skrzynki powinien wpisać się w dzienniku, który zwykle jest w niej schowany. Można też wymienić znaleziony w skrzynce przedmiot lub dołożyć własny (zazwyczaj są to drobne zabawki, maskotki). W przypadku niektórych skrzynek celem samym w sobie jest przenoszenie ukrytych w nich przedmiotów z jednej lokalizacji do innej i śledzenie w serwisach internetowych tras, pokonywanych przez fanty. Po powrocie z każdej wyprawy powinniśmy opisać nasze poszukiwania z serwisie, w którym skrzynka była zarejestrowana, nawet jeśli nie udało jej się znaleźć.
Zabawę w poszukiwanie skrzynek można urozmaicać na różne sposoby. Żeby znaleźć skrzynkę multicache, trzeba pokonać etapy, a na każdym z nich otrzymuje się tylko część potrzebnych informacji. Z kolei skrzynka typu quiz wymaga rozwiązania zagadki: może to być łamigłówka, puzzle do ułożenia lub obliczenia. Skrzynki oznaczane są także dodatkowymi parametrami, które określają czego możemy spodziewać się na miejscu. Z pewnością na brak wrażeń nie będziemy narzekać.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Rezerwaty przyrody
Rezerwaty przyrody
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Spośród 1441 rezerwatów, które mamy obecnie w Polsce, 671 to rezerwaty leśne o łącznej powierzchni ponad 61 tys. ha. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Rezerwat przyrody- Ustawa o ochronie przyrody z 2004 r. art. 13 ust. 1 mówi:
obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym,
ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska
zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej,
wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi,
kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.
Rezerwat przyrody "BREKINIA"- powierzchnia rezerwatu wynosi 2.29 ha a został utworzony 31 grudnia 1993 r. Położony jest koło wsi Mierzowice przy szosie prowadzącej do Prochowic. Celem ochrony jest jedyne w nizinnej części regionu legnickiego stanowisko jarzębu brekini Sorbus torminalis. Wśród roślin kwiatowych na uwagę zasługują pokaźne połacie konwalii majowej, którym towarzyszy kokoryczka wielkokwiatowa.
Rezerwat przyrody "TORFOWISKO KUNICKIE" - powierzchnia rezerwatu wynosi 11.83 ha. Został utworzony 12 listopada 1996 r. Rezerwat zlokalizowany jest przy granicy zabudowań wsi Kunice, około 200 m od szosy Kunice-Pątnów. Celem ochrony jest zachowanie fitocenoz bagiennych oraz pokładów torfu. W skład rezerwatu wchodzą obszary leśne i zabagnione odznaczające się dużą różnorodnością zespołów roślinnych (łącznie 27 zespołów) szczególnie, gdy weźmie się pod uwagę niewielką, bo wynoszącą prawie 12 ha, pow. tego rezerwatu. W rezerwacie stwierdzono 558 taksonów roślin: 267 stanowią glony, 32 to mchy, 6 paprotników, 253 rośliny okrytonasienne.
Rezerwat przyrody "PONIKWA"- powierzchnia rezerwatu wynosi 8.32 ha. Został utworzony 5 stycznia 2001 r. Leży w powiecie legnickim, w gminie Kunice, około 300 m na północ od wsi Pątnów Legnicki. Pod względem administracyjnym PGL ?Lasy Państwowe? rezerwat położony jest w obrębie Legnica, Leśnictwie Dobrzejów. Rezerwat służyć ma w pierwszym rzędzie ochronie kruszczyka połabskiego, jest to roślina zagrożona w skali globalnej. Innym argumentem przemawiającym za ochroną jest obecność licznych źródlisk, które zasilają w wodę, niewielki ols wykształcony w lokalnym zagłębieniu terenu.
Rezerwat przyrody "ZIMNA WODA"- powierzchnia rezerwatu wynosi 60.34 ha. Utworzony 19 lutego 1987 r. Rezerwa położony jest w gminie Lubin pomiędzy miejscowościami Zimna Woda i Lisiec. Przedmiotem ochrony jest las grądowy z licznymi drzewami- potencjalnymi pomnikami przyrody oraz stanowiskami rzadkich i chronionych roślin i ptaków. W rezerwacie występuje wiele okazałych drzew o cechach drzew pomnikowych. Obszar rezerwatu jest siedliskiem rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt. Do najcenniejszych składników flory należą: podejźrzon marmurowy Botrychium matricariifolium, kukułka Fuchsa Dactylorhiza fuchsii, listera jajowata Listera ovata,wawrzynek wilczełyko Daphne mezereum, pirwiosnek wyniosły Primula elatior, czosnek niedźwiedzi Allium ursinum, śnieżyca wiosenna Leucoium vernum oraz gatunki niechronione, ale dość rzadkie na niżu- trybuła lśniąca Anthriscus nitida, żywiec cebulkowy Dentaria bulbifera, bez koralowy Sambucus racemosa.
Rezerwat przyrody "BŁYSZCZ"- rezerwat został utworzony 5 stycznia 2001 r. Rezerwat ogółem zajmuje powierzchnię 54,46 ha. Głównym gatunkiem chronionych roślin jest, podobnie jak w rezerwacie Ponikwa , gatunek storczyka- kruszczyk połabski. Występują tu również inne gatunki roślin będące pod ochroną, jest ich 21 w tym 13 znajduje się pod ścisłą ochroną. Gatunków będących pod ochroną częściową w rezerwacie występuje 8. Na terenie rezerwatu stwierdzono występowanie 30 gatunków lęgowych, w tym dzięcioła średniego Dendrocopus medius i czarnego Dryocopus martius.
Rezerwat przyrody "ŁĘG KOREA"- data utworzenia rezerwatu to 5 stycznia 2001 r. Powierzchnia zajmowana przez rezerwat wynosi 79.27 ha. Położony jest na granicy powiatów Legnica i Lubin, w gminach Prochowice i Ścinawa. Mianem Łęgu Korea określa się obszar leśno- bagienny leżący między rzekami Kaczawą, Odrą a Boberkiem. Na terenie rezerwatu znajduje się pięć zniszczonych bunkrów z okresu wojny, znajdują się na skraju lasu od strony Odry. Florę rezerwatu reprezentują niektóre cenne gatunki tj.: kruszczyk szerokolistny Epipactis helleborine, gnieżnik leśny Neottia nidus-avis, kosaciec syberyjski Iris sibirica, śnieżyczka przebiśnieg Galanthus nivalis, wilczomlecz błotny Euphorbia palustris, dzięgiel litwor nadbrzeżny Angelica archangelica ssp. litoralis, osoka aloesowata Stratiotes aloides. Obszar rezerwatu wyróżnia się również pod względem występującej tu awifauny. Stwierdzono tu szczególnie duże zagęszczenie pokrzywnicy oraz jedne z największych zagęszczeń na Śląsku dzięcioła dużego Dendrocopus major i grubodzioba Coccothraustes coccotrhraustes. Do pozostałych spotykanych tu gatunków należą m.in.: muchołówka szara Muscicapa striata, muchołowka białoszyja Ficedula albicollis, muchołowka żałobna Ficedula hypoleuca, dzięcioł czarny Drycopus martius, żuraw Grus grus, błotniak stawowy Circus aeruginosus, trzmielojad Pernis apivorus, zimorodek Alcedo atthis, myszołow Buteo buteo. Do pozostałych cennychgatunków zwierząt spotykanych na terenie rezerwatu należą: kumak nizinny Bombina bombina, ropuch szara Bufo bufo, rzekotka drzewna Hyla arborea, żaba wodna Rana esculenta, żaba trawna Rana temporaria, jaszczurka żyworodna Lacerta vivipara, padalec zwyczajny Anguis fragilis, zaskroniec zwyczajny Natrix natrix, bóbr europejski Castor fiber, kuna leśna Martes martes.